3 Grote voordelen bij versnellen besluitvormingsproces
Maakte ik de juiste keuze tijdens een zwaar vuurgevecht?
Keuzes maken, keuzes maken en nog eens keuzes maken!
De hele dag door worden we als mens en leider geconfronteerd met hobbels op onze weg naar het doel. Bij het maken van keuzes zijn er drie opties; Makkelijke keuzes, Moeilijke keuzes en Besluiteloosheid.
Het belang van een strak besluitvormingsproces wordt onderschat
“Moeilijke keuzes geven een makkelijk leven, makkelijke keuzes geven een moeilijk leven.”
En ik kan hier niet anders dan de volle 100% mee eens zijn. Bij defensie word je getraind om onder hoge druk prestaties te leveren. Er worden tijdens oefeningen bepaalde situaties gesimuleerd, waardoor je leert omgaan met het maken van een besluit. En dan ook nog eens op een snelle manier, je gaat er vanuit dat er weinig tijd kan zijn om na te denken. Snelheid is vaak de belangrijkste factor en doorslaggevend bij het wel of niet slagen van een opdracht. Een opdracht waar leven en dood op het spel staat, en de enige foute keuze die je kunt maken is geen keuze maken.
Uruzgan 2007.
Het is heet en stoffig, we lopen een patrouille door verschillende dorpjes. De hele groep, bestaande uit 10 personen, is scherp, let op elkaar en bewaakt zijn eigen sector. Links, rechts, voor, achter, zodat we te allen tijde een 360 graden waarneming hebben.
Plots worden we beschoten! Iedereen doet zijn drill.
Dekken, vuren, positie verbeteren en situatie doorgeven aan je buddy en commandant.
Hoe goed je waarnemingen en intuïties ook zijn, het eerste schot komt altijd onverwacht. In zo’n geval moet je vertrouwen op datgene wat je hebt geleerd, op elkaar en doen wat je in den treure hebt geoefend. Je kunt stellen dat de keuze ‘wat te doen?’ in een dergelijke situatie al gemaakt is op een oefenterrein in Nederland. Hierdoor handel je als team en individu extreem snel en ben je in staat om een situatie zo snel mogelijk naar je hand te zetten. In een vuurgevecht wil je dominant zijn. Jij wilt bepalen wat de vijand gaat doen en niet andersom. Je wil jagen i.p.v. opgejaagd worden.
En dan komt leiderschap, common sense en beslissingen nemen om de hoek kijken.
Als commandant van het team en niet minder belangrijk, de “enkele vent” die bij iedere situatie razendsnel zijn conclusie moet trekken en daarop dient te handelen. Is het een vijand of een local/boer? Zit ik op een goede locatie of kan ik beter naar een andere plek bewegen? Stel dat ik dat doe, wat heeft dat voor een invloed op het team? Heb ik contact met mijn buddy en commandant? Welke informatie geef ik door? Hoe zorg ik dat mijn wapen door al het stof en zand inzetbaar blijft? En hoe zorgen we tijdens deze extreem onoverzichtelijke situatie dat we niet allemaal tegelijkertijd door onze munitie heen zijn? Zomaar wat vragen, die naar jou roepen dat je liefst even heel snel een keuze wil maken.
Want je weet, doe je dat niet, dan breng je jezelf en erger nog je team in gevaar.
Je bent 23 jaar en dan wordt dit even op je bordje gegooid.
Ongelofelijk knap en respect voor deze heren?.
Tijdens één van de hinderlagen heb ik de keuze gemaakt om, terwijl we werden beschoten, met de groep terug te trekken naar de eigen eenheid. Dilemma, één van de jongens zag ik niet en niemand had contact met hem. Mijn instinct zei dat we hem later zeker weer zouden zien en dat het belangrijk was voor onze groep en het hele team dat wij in beweging kwamen. Tijdens vuurgevechten is het belangrijk dat je blijft bewegen, dan maak je het moeilijk voor je vijand en creëer je mogelijkheden voor jezelf en het team.
Het groepslid dat we kwijt waren, heeft zichzelf uiteindelijk door de maisvelden en onder vuur teruggevochten naar een (iets) veiligere locatie. Pak ‘m beet 15-30 minuten later sloot hij zich weer aan bij de groep.
Wat een held en wat een opluchting bij ons, we waren weer compleet, het gevecht gaat verder
Op deze momenten heb ik nooit getwijfeld of dit de juiste beslissingen waren.
Jaren later ben ik onder andere over deze specifieke situatie na gaan nadenken. Het had, zoals vaker, heel anders kunnen aflopen en dit bracht mij aan het twijfelen; “Heb ik juist gehandeld of heb ik iemand zijn leven in gevaar gebracht?”.
Aan de groep heb ik jaren daarna gevraagd hoe ze mijn leiderschap hebben ervaren. Het heeft mij een aantal hele interessante inzichten en lessen opgeleverd, waar ik nu veel aan heb. Onderstaande stukje feedback wil ik graag delen. Het is geschreven door het groepslid waar het contact mee was verloren en zich in zijn eentje naar een veiligere haven heeft geknokt.
“Zowel met de voorbereiding als tijdens de uitzending wist je belangrijke knopen door te hakken. Of dit nou tijdens het opwerktraject het vervangen van mensen uit de groep was, of iemand tijdens een hinderlaag achterlaten en afbreken met de rest van de groep. Een knappe beslissing die gelukkig goed uitpakte!”
In mijn huidige rol zoek ik naar verbanden tussen dergelijke situaties die wij hebben meegemaakt bij defensie en in het bedrijfsleven. De lessen die daar uit te halen zijn, zijn ontzettend waardevol voor mijzelf en voor de bedrijven waar ik mee werk.
Vervang vijand met concurrent en lees dit stuk nogmaals.
Denk aan een recente casus binnen jullie organisatie, waarbij er plotseling een moeilijke keuze was vereist.
- Hoe gaan jullie om met moeilijke keuzes binnen de organisatie?
- Maken jullie snel, langzaam of worden deze keuzes uitgesteld?
- Worden er voldoende trainingen gegeven om snel tot daadkrachtige keuzes te komen?
- Is er documentatie, manuals per functie of een draaiboek hoe om te gaan met bepaalde situaties, een strakke onboarding?
- Eerlijk antwoorden, ben je met je bedrijf de jager of word je voor je gevoel opgejaagd?
- Ben je in beweging en bepaal jij wat er gebeurt of reageer je op wat de concurrent doet? Pro-actief vs Reactief?
Bij defensie wordt het er vanaf het begin af aan ingeramd:
“De enige foute keuze die je kunt maken is het maken van geen keuze.”
En dit is voor het bedrijfsleven niet anders en toch worden er, om wat voor reden dan ook, regelmatig beslissingen uitgesteld. En zoals we weten, van uitstel kan ook afstel komen.
Bij het versnellen van het besluitvormingsproces ontstaan drie grote voordelen;
- Je maakt een groot verschil ten opzichte van je concurrentie en je gaat ze strategisch, tactisch en en op korte termijn operationeel out performen.
- De betrokkenheid van de mensen gaat omhoog. Snelheid vraagt om alertheid. Alertheid zorgt voor focus en beide zorgen voor betrokkenheid en een oplossingsgerichte mindset. Je gaat van KAN NIET naar HOE KAN IK?
- Door het besluitvormingsproces te versnellen, ga je ook vaker tegen weerstand en uitdagingen aanlopen. Dit vraagt om flexibiliteit en het geeft je de mogelijkheid om sneller te leren als team en organisatie.
Van passief en opgejaagd worden, naar een pro-actieve lerende organisatie, met betrokken medewerkers en een winnende cultuur. Het verbeteren van het besluitvormingsproces is van essentieel belang om als organisatie je dominantie te verhogen.
Heeft dit verhaal je aan het denken gezet en is er winst te behalen binnen jouw organisatie? Dan is het de moeite waard om hier vandaag nog mee aan de slag te gaan.
De keuze is aan jou? (contact)
Succes, Patrick???
Mijn nieuwste Blog ontvangen per mail, schrijf je ?HIER? in