Advies geven!
Wat je zegt en denkt, komt altijd voort uit je eigen innerlijke systeem.
Het is dan ook niet vreemd dat juist de dingen die je aan anderen opvallen of die je irriteren, vaak een spiegel zijn van iets wat in jezelf speelt.
Hoe vaak hoor je iemand anders praten en denk je: “Hij heeft het over zichzelf!”
Gisteren keek ik naar de Netflix-(promotie)serie over de Saudi-Arabië Pro League. In een interview met Cristiano Ronaldo vielen mij binnen 20 seconden deze twee zinnen op:
“Ik ben niet het type dat advies geeft…”
“Mijn advies aan hen is…”
Hoe interessant wordt de boodschap als je het woord “niet” uit de eerste zin haalt? Het laat zien hoe snel we spreken zonder écht bewust te zijn van wat we zeggen.
Leiderschap, naar mijn ervaring, draait voor 100% om jezelf steeds beter leren kennen. Je omgeving is daarbij je spiegel, en je ego fungeert als mentor die je wijst op je innerlijke groei en potentie.
Voor mij persoonlijk is het (L̶e̶i̶d̶e̶r̶)Vaderschap een prachtige spiegel. De dingen die ik irritant vind aan onze 3 jongens, zijn vaak precies de dingen waar ik zelf nog in mag groeien. Dat besef is confronterend, maar ook ontzettend waardevol.
“STOP MET HARD ROEPEN…ROEP ik HARD door de kamer” 🙈
Heb ik er een hekel aan als anderen hard roepen, omdat ik zelf ook hard roep? Roepen de kids hard, omdat ik hard roep? 🤔
Puur (persoonlijk) leiderschap begint bij minder zenden en meer luisteren. Het gaat erom eerst te begrijpen waar je eigen gedachten, gevoelens en reacties vandaan komen. Hoe beter je jezelf daarin leert kennen, hoe beter je in staat bent om anderen te h̶e̶l̶p̶e̶n̶ faciliteren in hun eigen groei.
